Verbum

conscious

adj.

1) сьве́дамы, сьвядо́мы чаго́, які́ разуме́е, усьведамля́е

2) сьве́дамы, прыто́мны

to become conscious — прыйсьці́ да прыто́мнасьці, апрыто́мнець

3) адчу́ты, адчува́ны

conscious guilt — адчува́нае пачуцьцё віны́

4) наўмы́сны, абду́маны, сьве́дамы

a conscious lie — сьвядо́мая мана́

5) няёмкі; сарамлі́вы

She was a little conscious in her manner because of her oldfashioned dress — Яна́ чу́лася крыху́ няёмка дзе́ля свае́ старамо́днае суке́нкі

•

- the conscious

consciously

adv.

1) сьве́дама, сьвядо́ма

2) наўмы́сна, абду́мана

consciousness

n.

1) сьве́дамасьць, сьвядо́масьць f.

2) прыто́мнасьць f.

to lose consciousness — стра́ціць прыто́мнасьць

conscribe

v.t.

набіра́ць, прызыва́ць у во́йска

conscript

v.t.

1) набіра́ць (у во́йска)

2) канфіскава́ць (для дзяржа́ўнага ўжы́тку)

adj.

прызва́ны (у во́йска)

n.

прызыўні́к -а́ m., прызыўны́ -о́га m.; навабра́нец -ца, рэ́крут -а m.

conscript fathers

1) сэна́тары

а) у старажы́тным Ры́ме

б) у сярэдняве́чнай Вэнэ́цыі

2) сэна́тары, паслы́

conscription

n.

1) прызы́ў, набо́р у во́йска

2) вайско́вая паві́ннасьць (грашы́ма, пра́цай)

consecrate

v.t.

1) высьвяча́ць (царкву́, на сьвятара́)

2) асьвяча́ць, рабі́ць сьвя́тасьцю

3) прысьвяча́ць сябе́

adj., Archaic

пасьве́чаны, вы́сьвечаны

consecration

n.

1) асьвячэ́ньне, сьвячэ́ньне n.

2) высьве́чваньне n.

3) рукапалажэ́ньне n. (у духо́ўны сан), кансэкра́цыя f.

consecution

n.

1) пасьлядо́ўнасьць, чарго́васьць f.

2) лягі́чная пасьлядо́ўнасьць

3) пасьлядо́ўнасьць (часо́ў)