Verbum

conjunctive

adj.

1) злуча́льны

2) злу́чаны, спалу́чаны

3) злу́чнікавы

n.

злуча́льнае сло́ва, злу́чнік -а m.

conjure

v.

1) закліна́ць (чарадзе́йнымі сло́вамі)

2) вядзьма́рыць, чарава́ць

3) [kənˈdʒʊr] прасі́ць; упро́шваць; закліна́ць

v.i.

1) выкліка́ць ду́хаў

2) пака́зваць фо́кусы, займа́цца штука́рствам

conjurer, conjuror

n.

1) штука́р -а́, фо́кусьнік -а m.

2) чараўні́к -а́, чарадзе́й -я m.; чараўні́ца, чарадзе́йка f.

conk

n.

1) Brit., Sl. нос -а m.

2) Sl. галава́ f.

3) уда́р у галаву́

v.t.

уда́рыць, саўгану́ць (асабл. у галаву́)

•

- conk out

conk out

перастава́ць працава́ць, лама́цца, псава́цца (асабл. пра мато́р)

Connacht

Ко́нахт (край у Ірля́ндыі)

connate

adj.

1) прыро́джаны, прыро́дны

2) аднача́сна наро́джаны, паўста́лы

3) свая́цкі, падо́бны (нату́раю)

4) Biol. зро́слы

connect

v.t.

1) прылуча́ць; спалуча́ць; зьвя́зваць

2) злуча́ць (тэлефані́чна)

3) лучы́ць (у ду́мках), асацыява́ць

4) далуча́цца

5) Electr. далуча́ць, злуча́ць

v.i.

1) лучы́цца, быць палу́чаным

2) мець спалучэ́ньне (пра цягнікі́)

Connecticut

штат Канэ́тыкат, Канэ́ктыкут

connection

Brit. connexion

n.

1) су́вязь f.; прынале́жнасьць f.

to have connection with — мець су́вязь з чым

connection with the church — прынале́жнасьць да царквы́

2) дачыне́ньне n.

3)

а) свая́к -а́ m., свая́чка f.

б) свая́цтва n.

4) спалучэ́ньне цягніко́м

•

- connections

- in connection with