Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehiloruyz./ô
abcdefghiklmnopqrstuvwxyz-

conjectural

[kənˈdʒektʃərəl]

adj.

прыпушча́льны, абапе́рты на меркава́ньні

conjecture

[kənˈdʒektʃər]

1.

n.

1) меркава́ньне, дапушча́ньне n.

2) здага́дка f., здо́гад -у m., дапушчэ́ньне n.

2.

v.

здага́двацца, дапушча́ць

conjoin

[kənˈdʒɔɪn]

v.

лучы́ць (-ца); спалуча́ць (-ца)

conjoint

[kənˈdʒɔɪnt]

adj.

злу́чаны, спалу́чаны; супо́льны

conjugal

[ˈkɑ:ndʒəgəl]

adj.

жані́мскі, шлю́бны

conjugate

[ˈkɑ:ndʒəgeɪt]

1.

v.t.

1) Gram. спрага́ць

2) спалуча́ць (па́рамі)

2.

v.i.

1) Gram. спрага́цца

2) Biol. спалуча́цца (па́рамі), прахо́дзіць капуля́цыю

3. [ˈkɑ:ndʒəgət]

adj.

1) па́рны, спалу́чаны па́рамі

2) аднакарэ́нны

3) Math. спалу́чаны

conjugate angles — спалу́чаныя куты́

conjugation

[kɑ:ndʒəˈgeɪʃən]

n.

1) Gram.

а) спрага́ньне n.

б) спражэ́ньне n.

2) спалучэ́ньне n.

3) Biol. капуля́цыя f.

conjunct

[ˈkɑ:ndʒʌŋkt]

adj.

спалу́чаны; супо́льны; зьвяза́ны

conjunction

[kənˈdʒʌŋkʃən]

n.

1) су́вязь f., спалучэ́ньне n., камбіна́цыя f.

in conjunction — у спалучэ́ньні, ра́зам, супо́льна

2) зьбег -у m. (падзе́яў, акалі́чнасьцяў), супадзе́ньне n.

3) Gram. злу́чнік -а m.

conjunctiva

[,kɑ:ndʒʌŋkˈtaɪvə]

n., pl. -vas, -vae, Anat.

каньюнкты́ва (сьлі́зістая абало́нка во́ка)