Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 
abcdefghijklmnopqrstuvw 

innocence

[ˈɪnəsəns]

n.

1) невінава́тасьць, бязьві́ннасьць f.

2) няві́ннасьць, наі́ўнасьць, шчы́расьць f.

3) не́вуцтва n.; няве́да f.

4) бясшко́днасьць, няшко́днасьць f.

innocent

[ˈɪnəsənt]

1.

adj.

1) невінава́ты; бязьві́нны, няві́нны

2) няві́нны, шчыры, наі́ўны

3) няшко́дны, бясшко́дны, бяскры́ўдны

4) про́сты, натура́льны, непасрэ́дны

5) (of) пазба́ўлены чаго́-н., без

quite innocent of meaning — зусі́м без значэ́ньня

6) бездако́рны

2.

n.

1) невінава́ты -ага m.

2) прасьця́к -а́ m., абмежава́ны -ага m.

innocuous

[ɪˈnɑ:kjuəs]

adj.

няшко́дны, бясшко́дны, бяскры́ўдны

innovate

[ˈɪnəveɪt]

v.i.

уво́дзіць навіну́, рабі́ць зьме́ны

innovation

[,ɪnəˈveɪʃən]

n.

навіна́ f., новаўве́дзеньне, нава́тарства n.

innoxious

[ɪˈnɑ:kʃəs]

adj.

гл. innocuous

innuendo

[,ɪnjuˈendoʊ]

n., pl. -does

недагаво́рка f., інсынуа́цыя f., уско́сны намёк

innumerable

[ɪˈnu:mərəbəl]

adj.

незьлічо́ны

inobservance

[,ɪnəbˈzɜ:rvəns]

n.

1) няўва́га f., няўва́жлівасьць f.

2) невыкана́ньне (пра́вілаў, зако́наў, абяца́ньня); незахо́ўваньне, непрытры́мваньне (звы́чаю)

inoculate

[ɪˈnɑ:kjəleɪt]

v.t.

прышчапля́ць (во́спу)