Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
acehiklmnopqrtuwyã
abcdefgiklmnprsvè

substandard

[səbˈstændərd]

adj.

субстанда́ртны, ніжэ́йшай я́касьці

substantial

[səbˈstænʃəl]

adj.

1) матэрыя́льны, рэа́льны, рэ́чыўны

2) салі́дны, грунто́ўны

substantial criticism — здаро́вы крытыцы́зм

substantial evidence — ва́жкае сьве́дчаньне

3) вялі́кі, істо́тны, зна́чны

a substantial improvement — зна́чнае ўдаскана́леньне

4) замо́жны, бага́ты

substantiality

[səb,stænʃiˈæləti]

n., pl. -ties

1) рэчаі́снасьць f.

2) ва́жкасьць, зна́чнасьць f.

3) сапра́ўдная ва́ртасьць f.

substantiate

[səbˈstænʃieɪt]

v.t.

даво́дзіць, пацьвярджа́ць

substation

[ˈsʌb,steɪʃən]

n.

падста́нцыя f., аддзяле́ньне n.

Besides the main post office in our city, there are six substations — Акрамя́ гало́ўнае по́шты ў на́шым го́радзе ёсьць шэсьць пашто́вых аддзяле́ньняў

substitute

[ˈsʌbstɪtu:t]

1.

n.

1) заме́на, падме́на f.

2) наме́сьнік, засту́пнік -а m., засту́пніца f.

3) дублёр -а m. (пра акто́ра), падме́на f. (у спо́рце)

2.

v.t.

1) падмяня́ць

2) замяня́ць

3) заступа́ць, замяня́ць (на пра́цы)

substitute teacher

наста́ўнік на заме́ну; заме́на m.& f.

substitution

[,sʌbstɪˈtu:ʃən]

n.

1) заме́на, падме́на f

2) заступа́ньне n.

substitutional

[,sʌbstɪˈtu:ʃənəl]

adj.

заме́нны, які́ заступа́е

substitutive

[,sʌbstɪˈtu:tɪv]

гл. substitutional