Verbum

obscenity

[əbˈsenəti]

n., pl. -ties

1) непрысто́йнасьць, бессаро́мнасьць f.

2)

а) брыдкі́я сло́вы

б) разбэ́шчанасьць f.

obscure

[əbˈskjʊr]

1.

adj.

1) няя́сны, ма́ла зразуме́лы, незразуме́лы

an obscure style of writing — няя́сны стыль піса́ньня

2) няве́дамы; малава́жны, нязна́чны

an obscure little village — мала́я няве́дамая вёсачка

an obscure poet — няве́дамы паэ́т

an obscure position — малава́жнае стано́вішча

3) схава́ны, ледзь ба́чны

an obscure path — ледзь ба́чная сьце́жка

4) невыра́зны, няя́сны

an obscure form — невыра́зная фо́рма

obscure sounds — няя́сныя гу́кі

5) цёмны, цьмя́ны

an obscure corner — цёмны кут

2.

v.

1) засланя́ць; закрыва́ць, загараджа́ць сабо́ю

2) зацьмі́ць

Clouds obscured the sun — Хма́ры зацьмі́лі со́нца

obscurity

[əbˈskjʊrəti]

n., pl. -ties

1) няя́снасьць, незразуме́ласьць f.

2) не́шта няя́снае, незразуме́лае

3) няве́дамасьць f.

to rise from obscurity to fame — зь няве́дамасьці ўзвы́сіцца да сла́вы

4) малаве́дамая асо́ба або́ мясцо́васьць

5) це́мра, цьмя́насьць f.

obsequies

[ˈɑ:bsəkwiz]

n., pl.

пахава́льны цырыманія́л; пахо́віны зь вялі́кай по́мпай

obsequious

[əbˈsi:kwiəs]

adj.

лісьлі́вы, падлі́зьлівы; уго́длівы, даго́длівы, пада́тлівы

obsequiousness

[əbˈsi:kwiəsnəs]

n.

уго́длівасьць, даго́длівасьць, пада́тлівасьць f.; лісьлі́васьць, падлі́зьлівасьць f.

observable

[əbˈzɜ:rvəbəl]

adj.

1) лёгка ба́чны

2) яко́га трэ́ба прытры́мвацца; які́ выко́нваецца (зако́н)

observance

[əbˈzɜ:rvəns]

n.

1) прытры́мваньне (зако́ну), адзначэ́ньне n. (сьвя́та)

2) рэлігі́йны цырыманія́л

3) пра́віла або́ звы́чай, яко́га трэ́ба трыма́цца

4) назіра́ньне n.

observant

[əbˈzɜ:rvənt]

adj.

1) назіра́льны, ува́жны

2) які́ прытры́мваецца (пра́вілаў, зако́ну, звы́чаяў)

observation

[,ɑ:bzərˈveɪʃən]

n.

1) назіра́льнасьць f., нагля́д -у m.

to keep under observation — трыма́ць пад нагля́дам

2) назіра́ньне n.

The tramp escaped observation — Валацу́га ўцёк ад назіра́ньня

3) назіра́ньне, дасьле́даваньне n.

4) заўва́га, за́цемка f., вы́казаная ду́мка, камэнта́р -у́ m.