indiscriminate
1) бязла́дны, зьмяша́ны
2) неперабо́рлівы, непатрабава́льны
indiscriminate
1) бязла́дны, зьмяша́ны
2) неперабо́рлівы, непатрабава́льны
indispensable
1) неабхо́дны
2) абавязко́вы
indispose
1) рабі́ць няздо́льным, адбіра́ць у каго́ ахво́ту да чаго́
2) рабі́ць нездаро́вым
3) рабі́ць непрыда́тным
indisposed
1) нездаро́вы
2) неахво́чы; нясхі́льны
indisposition
1) нездаро́ўе, недамага́ньне
2) нежада́ньне
indisputable
бясспрэ́чны; несумне́ўны
indissoluble
нераствара́льны, нераспушча́льны; неразры́ўны, непары́ўны; трыва́лы
indistinct
невыра́зны, няя́сны (зды́мак)
indistinguishable
нераспазнава́льны, неадме́тны
indivertible
няўхі́льны, неміну́чы