Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehijnoruüvwyé

despotic

[dɪˈspɑ:tɪk]

adj.

дэспаты́чны; зь неабмежава́най ула́дай; самаўла́дны (хара́ктар)

dessert

[dɪˈzɜ:rt]

n.

дэсэ́рт -у m.

dessert spoon — дэсэ́ртная лы́жка

destabilize

[,di:ˈsteɪbəlaɪz]

v.t.

паруша́ць раўнава́гу, дэстабілізава́ць

destination

[,destɪˈneɪʃən]

n.

1) ме́сца прызначэ́ньня

2) прызначэ́ньне n., кіру́нак -ку m., канчатко́вая мэ́та

destiny

[ˈdestəni]

n., pl. -nies

кон, лёс -у m., до́ля f.

destitute

[ˈdestɪtu:t]

1.

adj.

1) убо́гі, бе́дны, які́ жыве́ ў няста́чы

2) Obsol. пакі́нуты ўсі́мі

2.

n.

чалаве́к, што жыве́ ў гале́чы; бядняк бедняка́ m.; бяздо́мны -ага m., бяздо́мная f., беспрыту́льны -ага m.

destitution

[,destɪˈtu:ʃən]

n.

1) няста́ча f.

2) бе́днасьць, гале́ча f.

destroy

[dɪˈstrɔɪ]

v.t.

1) зьнішча́ць; разбура́ць, раскі́дваць

to destroy all hope — разьбі́ць усе́ спадзява́ньні

2) касава́ць

The exceptions do not destroy the authority of the rule — Вы́няткі не касу́юць слу́шнасьці пра́віла

3) забіва́ць

The horse had to be destroyed — Каня́ трэ́ба было́ забі́ць

destroyer

[dɪˈstrɔɪər]

n.

1) зьнішча́льнік -а m.

2) мінано́сец, эсьмі́нец -ца m., баявы́ самалёт

destroying

[dɪˈstrɔɪɪŋ]

adj.

зьнішча́льны