Verbum

upmost

[ˈʌpmoʊst]

adj.

найвышэ́йшы

upon

[əˈpɑ:n]

prep.

на

upon my honor!

сло́ва го́нару!

upper

[ˈʌpər]

1.

adj.

1) ве́рхні

the upper lip — ве́рхняя губа́

the upper floor — ве́рхні паве́рх

2) вышэ́йшы (ра́нгам, ура́дам, стано́вішчам)

3) вы́шні, ве́рхні

upper Nioman — ве́рхні Нёман, вярхо́ўе Нёману

2.

n.

верх чараві́ка або́ бо́та (ча́стка бо́та без падэ́швы)

•

- to get the upper hand

upper case

вялі́кая лі́тара

Upper House, upper house

(у ЗША і Кана́дзе) сэна́т -у m. (у Вялікай Брыта́ніі) пала́та ло́рдаў

uppermost

[ˈʌpərmoʊst]

1.

adj.

1) найвышэ́йшы, са́мы ве́рхні

2) найважне́йшы

3) наймацне́йшы, найвыдатне́йшы

2.

adv.

1) найвышэ́й

2) найважне́й

upright

[ˈʌpraɪt]

1.

adj.

1) які́ стаі́ць про́ста ўве́рх; про́сты

2) до́бры, сумле́нны

2.

adv.

стаўма́, старчма́, старчако́м

upright piano

піяні́на n.

uprise

[ˈʌpraɪz]

1.

v., -rose, -risen, -rising

1) паўстава́ць, узьніма́ь паўста́ньне

2) уздыма́цца ўго́ру

3) прыбыва́ць (напр. пра ваду́ ў рацэ́)

2.

n.

паўстава́ньне; уздыма́ньне, прыбыва́ньне n.