concurrence
1) зго́днасьць
2) супадзе́ньне
3) спрыя́ньне
concurrence
1) зго́днасьць
2) супадзе́ньне
3) спрыя́ньне
concurrent
1) супада́льны, аднача́сны
2) спрыя́льны
3)
4) зго́дны (у пагля́дзе)
2.1) аднача́сная падзе́я
2) канкурэ́нт -а
concuss
v.
1) трэ́сьці, страса́ць
2) выкліка́ць зрушэ́ньне мазго́ў
concussion
1) рапто́ўнае страсе́ньне
2) зрушэ́ньне мазго́ў, канту́зія
condemn
1) асуджа́ць; ганьбава́ць, га́ніць
2) прызнава́ць вінава́тым
3) прысуджа́ць, выно́сіць прысу́д, засуджа́ць
4) бракава́ць; прызнава́ць непрыда́тным (буды́нак, мост)
condemnation
1) прысу́д -у
2) прызна́ньне непрыда́тным, зага́нным
condemnatory
абвінава́ўчы (прысу́д, прамо́ва); асуджа́льны (по́зірк)
condemned
прызна́ны вінава́тым; засу́джаны, асу́джаны
condensability
condensation
1) згушча́ньне, ушчыльня́ньне
2) згушчэ́ньне, ушчыльне́ньне
3) згу́шчаная ма́са