Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

flagstone

[ˈflægstoʊn]

n.

1) каме́нная пліта́ (для выклада́ньня хо́днікаў)

2) плітня́к -у́ m.

flail

[fleɪl]

1.

n.

цэп -а m., pl. цапы́

2.

v.t.

1) малаці́ць (збо́жжа)

2) лупі́ць, біць; малаці́ць (кулака́мі)

flair

[fler]

n.

1) то́нкае адчува́ньне, чуцьцё n.; нюх -у m. (і ў жывёлы)

2) зда́тнасьць, здо́льнасьць f., нахі́л -у m.

artistic flair — маста́цкае чуцьцё; прыро́джаны та́лент, зда́тнасьць

flake

[fleɪk]

1.

n.

1) луска́, лускаві́нка; шмато́к, драбо́к -ка́ m.

a flake of snow — сьняжы́нка f.

2) то́ненькі пласт

2.

v.t.

1) дзялі́ць, драбі́ць на то́нкія пласты́

2) адшчапля́ць о́нкімі пласта́мі), адко́лваць (ад ка́меня)

3.

v.i.

1) лу́шчыцца, лупі́цца (пра фа́рбу)

2) па́даць камяка́мі (пра сьнег)

flam

[flæm]

n.

1) вы́думка, мана́; ілжа́ f.

2) ашука́нства n.; махля́рства n.

flame

[fleɪm]

1.

n.

1) по́лымя n.

a bright flame — зы́ркае по́лымя

2) аго́нь, языкі́ агню́

3) запа́л -у m. (гне́ву, каха́ньня); палымя́нае пачуцьцё

4) informal прадме́т каха́ньня

my old flame — маё старо́е каха́ньне

2.

v.i.

1) пала́ць, зы́рка палі́цца; гарэ́ць (пра шчо́кі); выбуха́ць агнём, палымне́ць, зіхаце́ць; разгара́цца

Her face flamed with excitement — Твар у яе́ разгарэ́ўся ад хвалява́ньня

2) сьвяці́ць, сьвяці́цца; успалы́хваць, шуга́ць (агнём, зло́сьцю)

to flame out — рапто́ўна пераста́ць дзе́яць (пра рэакты́ўны рухаві́к)

- flame out

- flame up

- flame forth

flame forth, flame out, flame up

а) вы́бухнуць, шугану́ць по́лымем

б) вы́бухнуць гне́вам, ускіпе́ць

flaming

[ˈfleɪmɪŋ]

adj.

1) які́ пала́е агнём, у агні́

a flaming house — дом у агні́

2) агні́сты, я́ркі, зы́ркі, палымя́ны

flaming eyes — палымя́ныя во́чы

3) бурлі́вы, гвалто́ўны, неапанава́ны, гара́чы

flaming youth — бурлі́вая маладо́сьць

flammable

[ˈflæməbəl]

adj.

гару́чы, запа́льны

flan

[flæn]

n.

1) адкры́ты піро́г з садавіно́й або́ крэ́мам

2) кружо́к манэ́ты (яшчэ́ не адчака́ненай)