flair
n.
1) то́нкае адчува́ньне, чуцьцё n.; нюх -у m. (і ў жывёлы)
2) зда́тнасьць, здо́льнасьць f., нахі́л -у m.
artistic flair — маста́цкае чуцьцё; прыро́джаны та́лент, зда́тнасьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)