breath
[breӨ]
n.
1) дых, дух -у m.; дыха́ньне n., удыха́ньне й выдыха́ньне паве́тра
to lose one’s breath — засапсьці́ся, зады́хацца
2)
а) уды́х -у m.
Take a breath and hold it — Удыхні́ глыбо́ка й затрыма́й паве́тра
б) узды́х -у m.
to the last breath — да апо́шняга ўзды́ху
3) перады́шка f., час во́льна дыхну́ць
Give me some breathing room — Дай мне кры́ху перадыхну́ць
4) жыцьцё n.
5) по́дых -у m., паве́ў -ву m.
soft as the breath of evening — мя́ккі, як вячэ́рні по́дых
6) цень -ю m.
the breath of suspicion — цень падазрэ́ньня
in the same breath — адны́м ду́хам, у той са́мы час
•
- out of breath
- save one’s breath
- take one’s breath away
- under one’s breath
- waste one’s breath
breathe
[bri:ð]
1.
v.i.
1) ды́хаць
2) перадыхну́ць, адсапсьці́ся, адпачы́ць
At last there is time to breathe — Нарэ́шце знайшо́ўся час перадыхну́ць
3) лёгка дзьмуць, ве́яць (пра ве́цер)
4) жыць, быць жывы́м
2.
v.t.
1) удыха́ць, ды́хаць
to breathe poisonous fumes — удыха́ць атру́тныя выпарэ́ньні
2) дава́ць адпачы́ць
The rider breathed his horse — Ко́ньнік даў адпачы́ць каню́
3) шапта́ць; каза́ць
not to breathe a word — не прагавары́цца ні сло́вам, ня пі́скнуць ні сло́ва, трыма́ць у сакрэ́це
4) перадава́ць; ды́хаць чым
5) Figur. удыха́ць, натхня́ць
to breathe new life into an organization — ажыві́ць арганіза́цыю
•
- breathe a vein
- breathe easy
breather
[ˈbri:ðər]
n.
1) перапы́нак, адпачы́нак -ку m.
to take a breather — зрабі́ць перады́х
2) праду́ха, адду́ха, адду́шына f.
breathing
[ˈbri:ðɪŋ]
1.
n.
1) дыха́ньне n.
labored breathing — цяжко́е дыха́ньне
2) дых -у m.; ве́льмі каро́ткі час
for the breathing of a second — на ча́стачку сэку́нды
3) перады́шка f.; адпачы́нак -ку m.
4) лёгкі ве́трык
5) прыдыха́ньне n.
2.
adj.
жывы́, які́ ды́хае
breathing space
ме́сца, час, каб во́льна ўздыхну́ць; наго́да адпачы́ць, перадыхну́ць
breathing spell
перапы́нак, перады́х, час адпачы́нку