Verbum

spiritless

[ˈspɪrɪtləs]

adj.

без жыцьця́, без настро́ю, вя́лы; нясьме́лы

spirits

pl.

1) хара́ктар -у m., натура f.; настро́й -ю m.

in high spirits — у прыўзьня́тым настро́і

in low spirits or out of spirits — прыгне́чаны, марко́тны

2) алькаго́льныя напо́і, тру́нкі pl.

spiritual

[ˈspɪrɪtʃuəl]

1.

adj.

1) духо́вы, духо́ўны

2) рэлігі́йны, царко́ўны

2.

n.

сьпіры́чуал -у m. (нэгрыця́нская рэлігі́йная пе́сьня)

spiritualism

[ˈspɪrɪtʃu,lɪzəm]

n.

сьпірытуалі́зм -у m, сьпірыты́зм -у m.

spirituous

[ˈspɪrɪtʃuəs]

adj.

1) алькаго́льны

2) дыстылява́ны, гна́ны (пра алькаго́ль)

spit

I [spɪt]

1.

spat or spit, spitting

2.

v.t.

1) плява́ць

2) выплёўваць

3.

v.i.

1) плява́цца

2) трашчэ́ць, шыпе́ць (пра сьве́чку, аго́нь); пы́рхаць, фы́ркаць (пра ката́)

3) церушы́ць (пра дро́бны сьнег), імжэ́ць (пра дождж)

4.

n.

1) сьліна́ f.; пляво́к -ўка́ m.

2) плява́ньне n.

3) дро́бны дождж або́ сьнег

•

- spitting image

II [spɪt]

1.

n.

1) ражо́н -на́ m. (для сма́жаньня мя́са)

2) каса́ f., мыс -у m.

2.

v.t.

1) натыка́ць, наткну́ць (на ражо́н)

2) прабіва́ць, прабі́ць; пракало́ць

spite

[spaɪt]

1.

n.

злосьць, зло́снасьць, злара́днасьць f.

2.

v.i.

рабі́ць на злосьць каму́; дакуча́ць, дапяка́ць

•

- in spite of

spiteful

[ˈspaɪtfəl]

adj.

зло́сны, зласьлі́вы; злапо́мны

Spitsbergen

[ˈspɪts,bɜ:rgən]

во́страў Шпіцбэ́рген

spitting image

вы́літая ко́пія