Verbum

smock

[smɑ:k]

n.

рабо́чы хала́т

smoke

[smoʊk]

1.

n.

1) дым -у m.

2) куро́дым, курады́м -у m., густы́ е́дкі дым

blackened with smoke — закурэ́лы, закуро́дымлены, зады́млены

3) пераку́р -у m., курэ́ньне n.

to have a smoke — закуры́ць

4) ку́рыва n.

5) Figur. засло́на f.

2.

v.i.

1) дыме́ць; дымі́цца; куры́цца

The furnace smokes — Печ дымі́ць

2) куры́ць, заку́рваць (цыгарэ́ту, лю́льку)

3) курэ́ць, пакрыва́цца са́жай, задымля́цца

3.

v.t.

1) вэ́ндзіць, дымі́ць (мя́са, ры́бу, кумпякі́)

2) зады́мліваць

•

- go up in smoke

- smoke out

smoke out

вы́курыць

а) вы́гнаць ды́мам (напр. лісу́ з нары́)

б) вы́жыць, прыму́сіць вы́йсьці

smoke screen

дымава́я засло́на

smoked

[smoʊkt]

adj.

вэ́нджаны, ды́млены

smokehouse

[ˈsmoʊkhaʊs]

n.

вяндля́рня f.

smoker

[ˈsmoʊkər]

n.

1) курэ́ц -ца́ m.

2) ваго́н для пасажы́раў -курцо́ў

smokestack

[ˈsmoʊkstæk]

n.

высо́кі ко́мін

smoky

[ˈsmoʊki]

adj.

1) ды́мны, які́ дымі́ць

2) по́ўны ды́му

3) закурэ́лы, заку́раны, пакры́ты са́жаю

4) ды́мчаты

a smoky gray — ды́мчата-шэ́ры ко́лер

smolder, smoulder

[ˈsmoʊldər]

1.

v.i.

1) тлець, смыле́ць; тле́цца, цяплі́цца

2) таі́ць (напр. злосьць, няна́вісьць)

2.

n.

тле́ньне n.