precede
v.
1) апераджа́ць; папярэ́днічаць, быць пе́рад чым
2) перавыша́ць ра́нгам або́ значэ́ньнем
precede
v.
1) апераджа́ць; папярэ́днічаць, быць пе́рад чым
2) перавыша́ць ра́нгам або́ значэ́ньнем
precedence
1) апярэ́джаньне
2) вышэ́йшае стано́вішча; бо́льшае значэ́ньне
3) пра́ва на пяршы́нства
precedency
precedent
1.прэцэдэ́нт -у
папярэ́дні
preceding
1) апераджа́льны; які́ стаі́ць, ідзе́ перад кім-чым
2) папярэ́дні
precept
пра́віла паво́дзінаў, ма́ксыма
preciosity
мане́рная вы́танчанасьць, абво́странасьць (пачу́цьцяў); даскана́ласьць
precious
1) кашто́ўны; бясцэ́нны
2) ве́льмі дарагі́ (і пра асо́бу)
2.ве́льмі
precipice
1) стро́ма
2) Fig. небясьпе́чнае або́ крыты́чнае стано́вішча
precipitate
1.v.
1) прысьпе́шваць; падганя́ць
2) скіда́ць, шпурля́ць
3)
4) кандэнсава́ць (-ца), ператвара́цца(-ца) з па́ры ў ва́дкасьць
2.1) рапто́ўны
2) пасьпе́шны, пасьпе́шлівы
3) неабду́маны, заўча́сны