precipitate

1. [prɪˈsɪpɪteɪt]

v.

1) прысьпе́шваць; падганя́ць

2) скіда́ць, шпурля́ць

3) Chem. аса́джваць; асяда́ць

4) кандэнсава́ць (-ца), ператвара́цца(-ца) з па́ры ў ва́дкасьць

2. [prɪˈsɪpɪtət]

adj.

1) рапто́ўны

2) пасьпе́шны, пасьпе́шлівы

3) неабду́маны, заўча́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)