outbalance
v.
1) перава́жваць, больш ва́жыць
2) перасяга́ць, перавыша́ць каго́-што (ва́ртасьцю, ва́жнасьцю або́ ўплы́вамі)
outbalance
v.
1) перава́жваць, больш ва́жыць
2) перасяга́ць, перавыша́ць каго́-што (ва́ртасьцю, ва́жнасьцю або́ ўплы́вамі)
outbid
v., -bid, -bid or -bidden
перабіва́ць цану́, дава́ць бо́лей, як хто і́ншы
outbreak
1) вы́бух -у
2) эпідэ́мія хваро́бы
3) забурэ́ньні
outbuild
v., -built, -building
дабудо́ўваць; ле́пей будава́ць
outbuilding
надво́рны буды́нак (як клець, пу́ня)
outburst
вы́бух -у
outcast
1) выгна́ньнік -а
2) адкі́ды
2.адкі́нуты; выгна́ны
outcome
1) вы́нік, рэзульта́т -у
2) высно́ва
outcry
1) мо́цны крык, вы́крык -у
2) гу́чны пратэ́ст
2.v.
1) го́ласна крыча́ць, выкры́кваць
2) перакры́кваць
outdated
састарэ́лы; старамо́дны; які́ вы́йшаў з ужы́тку