offhand
[,ɔfˈhænd]
1.
adv.
1) з рукі́, экспро́мптам, з хо́ду, на хаду́, без падрыхто́ўкі
2) бесцырымо́нна
2.
adj.
1) імправізава́ны
2) про́сты, бесцырымо́нны
3) няве́тлівы, нетакто́ўны
office
[ˈɑ:fəs]
n.
1) канцыля́рыя f., бюро́ n.; канто́ра f.
2) кабінэ́т, о́фіс -а m.
doctor’s office — кабінэ́т ле́кара
post office — по́шта
inquiry office — бюро́ даве́дак
a ticket office — про́даж біле́таў, біле́тная ка́са
3) паса́да f.; пост паста́ m.
the highest public office — найвышэ́йшая дзяржа́ўная паса́да
4) зада́ньне n., абавя́зак -ку m.
A teacher’s office is teaching — Зада́ньне наста́ўніка — вучы́ць
5) паслу́га f.
а) good office — ве́тлівасьць f.; паслу́га f.
б) ill office — блага́я паслу́га; варо́жасьць f.
6) царко́ўная слу́жба
the communion office — абра́д прычашчэ́ньня
last offices — пахава́льны абра́д
officeholder
[ˈɑ:fəs,hoʊldər]
n.
службо́вец -ўца m.; службо́вая асо́ба (на ўра́давай паса́дзе)
officer
[ˈɑ:fəsər]
1.
n.
1) афіцэ́р -а m. (у а́рміі, вае́нна-марскі́м флёце або́ авія́цыі)
2) капіта́н карабля́
3) ура́давы або́ і́ншы службо́вец
a health officer — саніта́рны інспэ́ктар
a police officer — паліцыя́нт (афіцы́йная або́ ве́тлівая фо́рма)
2.
v.t.
кірава́ць кім-чым
official
[əˈfɪʃəl]
1.
n.
службо́вая асо́ба, службо́вец -ўца m.
bank officials — ба́нкавыя службо́ўцы
2.
adj.
1) службо́вы
an official uniform — службо́вая ўніфо́рма
official duties — службо́выя абавя́зкі
2) афіцы́йны; ура́давы
official representative — афіцы́йны прадстаўні́к
official communication — афіцы́йнае паведамле́ньне
official data — афіцы́йныя да́дзеныя
officiate
[əˈfɪʃieɪt]
v.
1) выко́нваць службо́выя абавя́зкі
to officiate as chairman — выко́нваць абавя́зкі старшыні́
to officiate as host — быць за гаспадара́
2) адпраўля́ць набажэ́нства
officious
[əˈfɪʃəs]
adj.
1) празьме́рна паслу́жлівы; які́ навя́звае свае́ паслу́гі; назо́льны
2) які́ лю́біць су́нуць нос не ў сваё
offprint
[ˈɔfprɪnt]
n.
асо́бны адбі́так арты́кулу (з ча́сапісу)