fair
I [fer]
1.
adj.
1) справядлі́вы; сумле́нны, добрасумле́нны; зго́дны з пра́віламі (гульня́)
a fair judge — справядлі́вы судзьдзя́
2) неблагі́
3) ла́дны
a fair sum of money — ла́дная су́ма гро́шай
4) сьве́тлы, бяля́вы (валасы́, ску́ра)
5) лаго́дны, со́нечны; чы́сты (пра не́ба); незапля́млены
6) прыго́жы; ве́тлівы
7) разбо́рлівы, выра́зны, чытэ́льны (по́чырк)
2.
adv.
1) справядлі́ва, сумле́нна
2) про́ста
•
- fair and square
- fair lady
II [fer]
n.
кірма́ш -у́ m.
fairly
[ˈferli]
adv.
1) сумле́нна; справядлі́ва
2) до́сыць, даво́лі
3) факты́чна; зусі́м, ца́лкам
4) я́сна, выра́зна (піса́ць)
fairness
[ˈfernəs]
n.
сумле́ннасьць, добрасумле́ннасьць, справядлі́васьць f.
fairy tale
1) ка́зка f.
2) вы́думка, небылі́ца f.
fair-minded
[,ferˈmaɪndɪd]
adj.
справядлі́вы, бесстаро́нны, непрадузя́ты, аб’екты́ўны