Verbum

contraceptive

[,kɑ:ntrəˈseptɪv]

1.

adj.

су́працьзача́ткавы, про́цізача́ткавы

2.

n.

су́працьзача́ткавы сро́дак

contract

1. [ˈkɑ:ntrækt]

n.

умо́ва f., кантра́кт -у m.

2. [kənˈtrækt]

v.t.

1) сьця́гваць, звужа́ць; сьціска́ць; абмяжо́ўваць, зьмянша́ць

to contract efforts — зьмянша́ць намага́ньні

2) заключа́ць умо́ву, кантра́кт

3) схапі́ць (хваро́бу)

4) скарача́ць, сьця́гваць сло́вы

do not = don’t

3. [kənˈtrækt]

v.i.

1) сьця́гвацца, звужа́цца, зьмянша́цца; сьціска́цца

2) падпі́сваць кантра́кт, абавяза́цца

contraction

[kənˈtrækʃən]

n.

1) сьціска́ньне n.; скарачэ́ньне, звужа́ньне, звужэ́ньне n.

Cold causes the contraction of liquids — Хо́лад выкліка́е сьціска́ньне ва́дкасьцяў

2) скарачэ́ньне, сьця́гваньне n.

”Can't” is a contraction of ”cannot” ”Can’t” — ёсьць сьця́гненай фо́рмай сло́ва ”cannot”

3) Anat. су́тарга f. (му́скула), сьціск -у m. (тка́нкі, су́дзіны)

contractor

[kənˈtræktər]

n.

1) падра́дчык -а m., прадпрые́мец -ца m.

building contractor — будаўні́к-падра́дчык, будаўнічы прадпрые́мец

2) Anat. сьцяжны́ му́скул

contradict

[,kɑ:ntrəˈdɪkt]

v.t.

1) пярэ́чыць, запярэ́чваць

2) супярэ́чыць

contradicting

[,kɑ:ntrəˈdɪktɪŋ]

adj.

супярэ́чны, супярэ́члівы

contradiction

[,kɑ:ntrəˈdɪkʃən]

n.

1) пярэ́чаньне, аспрэ́чваньне n.

2) супярэ́чнасьць f., супярэ́чаньне n.; адмаўле́ньне n.

3) супрацьле́гласьць f.

4) непасьлядо́ўнасьць, нязго́днасьць f.

contradictious

[kɑ:ntrəˈdɪkʃəs]

adj.

які́ пярэ́чыць; перако́рлівы, сварлі́вы

contradictive

adj. гл. contradictory

contradictory

[,kɑ:ntrəˈdɪktəri]

adj.

1) супярэ́чны, супярэ́члівы, нязго́дны

the contradictory report — супярэ́члівыя паведамле́ньні

2) які́ пярэ́чыць, перако́рлівы