Verbum

comminution

[,kɑ:məˈnu:ʃən]

n.

1) ператварэ́ньне ў парашо́к, раздрабне́ньне

2) Surg. злом ко́сьці на не́калькі кава́лкаў

commiserate

[kəˈmɪzəreɪt]

v.t.

1) спачува́ць

2) лі́тавацца над кім, шкадава́ць

commissar

[ˈkɑ:məsɑ:r]

n.

каміса́р -а m.

commissariat

[,kɑ:məˈseriət]

n.

1)

а) інтэнда́нцтва n.

б) інтэнда́нт -а m

2) даста́ўка харчо́ў

3) камісарыя́т -у m.

commissary

[ˈkɑ:məseri]

n., pl. -saries

1) кра́ма ў вайско́вым ля́геры

2) інтэнда́нт -а m.

3) дэпута́т -а, прадстаўні́к -а́ m.

4) каміса́р -а m.

commission

[kəˈmɪʃən]

1.

n.

1) даручэ́ньне n.; паўнамо́цтва n., манда́т -у m.

2)

а) зага́д пра нада́ньне вайско́вага ра́нгу

б) нада́дзены ранг

to get a commission — атрыма́ць афіцэ́рскі ранг

to resign one’s commission — зво́льніцца з вайско́вае слу́жбы

3) камі́сія f., камітэ́т -у m.

4) камісі́йная пла́та

2.

v.t.

1) прызнача́ць на стано́вішча; дэлегава́ць; дава́ць паўнамо́цтвы

2) даруча́ць, дава́ць замо́ву (мастаку́ на карці́ну)

3) рыхтава́ць да дзе́яньня

•

- in commission

- out of commission

commissioner

[kəˈmɪʃənər]

n.

1) ся́бра камісі́і (асабл. ура́давае)

2) каміса́р -а m.

the commissioner of public health — каміса́р ахо́вы здаро́ўя

commit

[kəˈmɪt]

v.t.

1) рабі́ць, учыня́ць

to commit adultery — учыні́ць жані́мскую здра́ду

to commit an error — зрабі́ць памы́лку

2) аддава́ць

to commit to an asylum — адда́ць у шпіта́ль для псыхі́чна хво́рых

to commit the body to earth (the grave) — хава́ць це́ла, аддава́ць зямлі

to commit to fire — спалі́ць

3) зьняво́ліць

4) абавяза́ць (-ца)

it does not commit me to anything — Гэ́та мяне́ да нічо́га не абавя́звае

He would not commit himself in any way — Ён нічы́м не забавяза́ўся

•

- commit to memory

- commit to writing

- commit to paper

commit suicide

ско́нчыць самагу́бствам

commit to memory

навучы́цца напа́мяць