Verbum

helpless

adj.

1) бязра́дны, беспара́дны; бездапамо́жны; кво́лы

2) без дапамо́гі ці ахо́вы

3) які́ жыве́ ў няста́чы (бе́днасьці)

helplessly

adv.

бязра́дна; бездапамо́жна

helplessness

n.

бязра́днасьць, бездапамо́жнасьць f.

Helsinki

г. Хэ́льсынкі

helve

n., esp. Brit.

тапары́шча n., ру́чка малатка́, дзяржа́льна n.

v.t.

наса́джваць (сяке́ру на тапары́шча)

Helvetia

Гэльвэ́цыя, Швайца́рыя