Verbum

cooperation

n.

1) супра́ца f., супрацо́ўніцтва n., садзе́йнічаньне n.

2) каапэра́цыя f.

cooperative

adj.

1) які́ супрацо́ўнічае або́ садзе́йнічае

2) ахво́чы супрацо́ўнічаць, паслухмя́ны

3) каапэраты́ўны, супо́льны

n.

1) каапэраты́ў -ву m.

2)

а) жыльлёвы каапэраты́ў

б) паме́шканьне ў такі́м каапэраты́ве

cooperator

n.

1) супрацо́ўнік -а m., супрацо́ўніца f.

2) каапэра́тар -а m.

coopt

v.t.

кааптава́ць

coordinate

adj.

1) каардынава́ны, дапасава́ны

2) адно́лькава ва́жны

3) Math. каардына́тны (кут)

4) злу́чаны (сказ); злуча́льны (злу́чнік)

n., Math.

каардына́ты, во́сі каардына́таў

v.

1) каардынава́ць (-ца), дапасо́ўваць, узгадня́ць (-ца), пагаджа́ць

2) утвара́ць сыстэ́му

coordinate clause

скла́даназлу́чаны сказ

coordinate conjunction

злуча́льны злу́чнік

coordinateness

n.

скаардынава́насьць, дапасава́насьць f.; ро́ўнасьць f.

coordinating

гл. coordinative

coordination

n.

1) дапасава́ньне n., узго́дненасьць f.; каардына́цыя f., гармані́йнае супрацо́ўніцтва

2) прыво́джаньне ў такі́ са́мы пара́дак або́ ранг