affirm
[əˈfɜ:rm]
1.
v.t.
1) сьцьвярджа́ць, запэ́ўніваць, перако́нваць
2) пацьвярджа́ць
to affirm the decision — пацьве́рдзіць пастано́ву
2.
v.i.
руча́цца, цьве́рдзіць
affirmation
[,æfərˈmeɪʃən]
n.
1) сьцьве́рджаньне, упэ́ўненьне n.
2) пацьве́рджаньне n., урачы́стае запэ́ўненьне
affirmative
[əˈfɜ:rmətɪv]
1.
adj.
сьцьвярджа́льны
an affirmative answer — сьцьвярджа́льны адка́з
2.
n.
сьцьве́рджаньне n.
to reply in the affirmative — адказа́ць сьцьвярджа́льна
affix
[əˈfɪks]
1.
v.t.
1) прымацо́ўваць, наляпля́ць, накле́йваць
to affix a stamp to a letter — накле́іць ма́рку на ліст
2) дадава́ць, далуча́ць
to affix one’s signature (to a letter) — падпіса́цца (у канцы́ ліста́)
3) ста́віць; прыклада́ць
to affix a seal — паста́віць пяча́тку
4) Figur. прыпі́сваць
to affix blame — прыпіса́ць каму́ віну́
2. [ˈæfɪks]
n.
1) дада́так -ку m.
2) а́фікс -у m. (прыста́ўка або́ су́фікс)
afflict
[əˈflɪkt]
v.t.
спрычыня́ць боль, му́чыць; засмуча́ць, непако́іць; турбава́ць; гры́зьці
The pangs of conscience afflicted him — Яго́ му́чылі дако́ры сумле́ньня
affliction
[əˈflɪkʃən]
n.
1) боль -ю m.; згрызо́та, паку́та f.
2) го́ра n., бяда́ f.; няшча́сьце n.
the bread of affliction — го́ркі хлеб
affluence
[ˈæfluəns]
n.
1) бага́цьце n.; даста́так -ку m., даста́ча f.
a country of great affluence — ве́льмі бага́ты край
2) вялі́кая ко́лькасьць, мно́ства n.
winter with its affluence of snows — зіма́ зь вялі́кімі сьняга́мі
affluent
[ˈæfluənt]
1.
adj.
1) замо́жны, бага́ты
an affluent person — бага́ты, замо́жны чалаве́к
2) Figur. даста́тны, шчо́дры
affluent harvest — шчо́дры ўраджа́й
2.
n.
прыто́к -а m. (рэ́чкі)
afflux
[ˈæflʌks]
n.
прыто́к -у, наплы́ў -ву m.