afflict

[əˈflɪkt]

v.t.

спрычыня́ць боль, му́чыць; засмуча́ць, непако́іць; турбава́ць; гры́зьці

The pangs of conscience afflicted him — Яго́ му́чылі дако́ры сумле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)