Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 
abcdefghijklmnopqrstuvw 

incommensurate

[,ɪnkəˈmenʃərət]

adj.

1) непрапарцы́йны, неадпаве́дны

2) несувыме́рны

incommode

[,ɪnkəˈmoʊd]

v.t.

перашкаджа́ць; прычыня́ць невыго́ду; турбава́ць, непако́іць

Will it incommode you if we open the window? — Ці ня бу́дзе вам перашкаджа́ць, калі́ мы адчы́нім вакно́?

incommodious

[,ɪnkəˈmoʊdiəs]

adj.

1) непрасто́рны, це́сны

2) невыго́дны, нязру́чны

incommunicable

[,ɪnkəˈmju:nɪkəbəl]

adj.

неперадава́льны, невыка́зны, невымо́ўны

incommunicative

[,ɪnkəˈmju:nəkeɪtɪv]

adj.

нетава́рыскі; негаваркі́; замкнёны, маўклі́вы, скры́тны

incompact

[ɪnˈkɑ:mpækt]

adj.

няшчы́льны, ня сьці́снуты шчы́льна, некампа́ктны

incomparable

[ɪnˈkɑ:mpərəbəl]

adj.

непараўна́льны; надзвыча́йны

incompatible

[,ɪnkəmˈpætəbəl]

adj.

1) несумяшча́льны; несупада́льны

2) нязго́дны з чым

incompetence

[ɪnˈkɑ:mpətəns]

n.

1) некваліфікава́насьць, нязда́тнасьць, некампэтэ́нтнасьць f.

2) неправаздо́льнасьць f.

incompetent

[ɪnˈkɑ:mpətənt]

1.

adj.

1) няўме́лы, няздо́льны; недасьве́дчаны ў чым-н.; незнаёмы з чым-н.; некваліфікава́ны; некампэтэ́нтны

2) неправаздо́льны

2.

n.

няўме́ка -і m. & f.; некампэтэ́нтны -ага m., некампэтэ́нтная f.