subdue
1) падбіва́ць, заваёўваць; падпарадко́ўваць, скара́ць
2) стры́мваць, утаймо́ўваць
3) зьмякча́ць (ко́лер, сьвятло́)
4) зьніжа́ць; зьмянша́ць
subdue
1) падбіва́ць, заваёўваць; падпарадко́ўваць, скара́ць
2) стры́мваць, утаймо́ўваць
3) зьмякча́ць (ко́лер, сьвятло́)
4) зьніжа́ць; зьмянша́ць
subdued
1) перамо́жаны; падпара́дкаваны
2) сьці́шаны, пані́жаны (тон); зьмя́кчаны (ко́лер, сьвятло́)
subeditor
памо́чнік, наме́сьнік рэда́ктара
subhead
1) падзагало́вак -ўка
2) падразьдзе́л (у кні́зе)
3) засту́пнік, наме́сьнік -а
subject
1.1) тэ́ма
2) прадме́т -у
3) дысцыплі́на
4) падда́ны -ага
5) дзе́йнік -а
6) тэ́ма
падула́дны, падпара́дкаваны
1) падбіва́ць, заваёўваць, падпарадко́ўваць
2) паддава́ць
•
- subject to
subject to
а) пад ула́дай, уплы́вам
б) схі́льны да
в) зале́жны ад чаго́
subjection
1) падпара́дкаваньне
2) падле́гласьць, падпара́дкаванасьць
subjective
1) суб’екты́ўны
2) асабі́сты, прыва́тны (ду́мка, пагля́д)
3) дзе́йнікавы
subjectivity
суб’екты́ўнасьць
subjoin
дадава́ць; далуча́ць (у канцы́)