Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 

impetuous

[ɪmˈpetʃuəs]

adj.

1) імпэ́тны, няўпы́нны, нестрыма́ны

2) па́лкі, гара́чы, безразва́жны, пары́вісты

impetuously

[ɪmˈpetʃuəsli]

adv.

1) імпэ́тна, няўпы́нна

2) пары́віста, безразва́жна

impetus

[ˈɪmpətəs]

n., pl. -tuses

1) імпэ́т, разго́н -у m.; пары́вістасьць f.

2) ру́хаючая сі́ла; пабуджэ́ньне n. штуршо́к -ка́ m., сты́мул -у m.

impious

[ˈɪmpiəs]

adj.

1) бязбо́жны, бязбо́жніцкі

2) пага́нскі

3) нядо́бры, грэ́шны

impish

[ˈɪmpɪʃ]

adj.

як чарцяня́, гульлі́вы, непасе́длівы, гарэ́зьлівы

implacable

[ɪmˈplækəbəl]

adj.

непрыміры́мы, няўмо́льны (во́раг, няна́вісьць)

implant

1. [ɪmˈplænt]

v.t.

1) усяля́ць, уво́дзіць, укараня́ць (ідэ́і)

2) устаўля́ць (зу́бы)

3) садзі́ць

4) пераса́джваць жыву́ю тка́нку

2. [ˈɪmplænt]

n.

пераса́джаная жыва́я тка́нка

implement

[ˈɪmplɪmənt]

1.

n.

1) прыла́да f.; coll. прыла́дзьдзе n.; інструмэ́нт -а m.

2) сро́дак для дасягне́ньня чаго́-н.

2.

v.t.

1) выко́нваць, ажыцьцяўля́ць, укараня́ць, уво́дзіць у жыцьцё

2) забясьпе́чваць прыла́дамі або́ і́ншымі сро́дкамі

implementation

[,ɪmplɪmənˈteɪʃən]

n.

ажыцьцяўле́ньне, выкана́ньне, увядзе́ньне n.

implicate

[ˈɪmplɪkeɪt]

v.t.

ублы́тваць, уме́шваць, уця́гваць