Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 
abcdefghijklmnopqrstuvw 

inauspicious

[,ɪnɔˈspɪʃəs]

adj.

неспрыя́льны, злаве́сны; нешчасьлі́вы

inborn

[,ɪnˈbɔrn]

adj.

прыро́джаны, прыро́дны; натура́льны

inbred

[,ɪnˈbred]

1.

adj.

1) прыро́джаны, глы́бака ўкарэ́нены

2) вы́ведзены ад блі́зка параднёных

2.

v.t.

выво́дзіць ад блі́зка параднёнай жывёлы або́ расьлі́ны

incalculable

[ɪnˈkælkjələbəl]

adj.

1) незьлічо́ны, шматлі́кі

2) непрадба́чаны, неспадзява́ны

3) няпэ́ўны, ненадзе́йны

incandescent

[,ɪnkænˈdesənt]

adj.

1) распа́лены, гара́чы; напа́лены дачы́рвана

2) ве́льмі сьве́тлы, зы́ркі, я́ркі

incapable

[ɪnˈkeɪpəbəl]

adj.

1) няздо́льны; нязда́тны

incapable of lying — няздо́льны да маны́

2) неправаздо́льны

incapacitate

[,ɪnkəˈpæsɪteɪt]

v.t.

1) пазбаўля́ць здо́льнасьці, сі́лы або́ прыда́тнасьці; рабі́ць няздо́льным

2) пазбаўля́ць пра́ва

incapacity

[,ɪnkəˈpæseti]

n, pl. -ties

1) няздо́льнасьць f., бясьсі́льле n., бездапамо́жнасьць f.

2) неправаздо́льнасьць f.

incarnate

[ɪnˈkɑ:rnət]

1.

adj.

увасо́блены, ажыцьцёўлены

2.

v.t.

1) [ɪnˈkɑ:rneɪt] увасабля́ць

2) ажыцьцяўля́ць

3) быць увасабле́ньнем

incarnation

[,ɪnkɑ:rˈneɪʃən]

n.

увасабле́ньне n.