Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

conscribe

[kənˈskraɪb]

v.t.

набіра́ць, прызыва́ць у во́йска

conscript

[kənˈskrɪpt]

1.

v.t.

1) набіра́ць (у во́йска)

2) канфіскава́ць (для дзяржа́ўнага ўжы́тку)

2.

adj.

прызва́ны (у во́йска)

3. [ˈkɑ:nskrɪpt]

n.

прызыўні́к -а́ m., прызыўны́ -о́га m.; навабра́нец -ца, рэ́крут -а m.

conscript fathers

1) сэна́тары

а) у старажы́тным Ры́ме

б) у сярэдняве́чнай Вэнэ́цыі

2) сэна́тары, паслы́

conscription

[kənˈskrɪpʃən]

n.

1) прызы́ў, набо́р у во́йска

2) вайско́вая паві́ннасьць (грашы́ма, пра́цай)

consecrate

[ˈkɑ:nsəkreɪt]

1.

v.t.

1) высьвяча́ць (царкву́, на сьвятара́)

2) асьвяча́ць, рабі́ць сьвя́тасьцю

3) прысьвяча́ць сябе́

2.

adj., Archaic

пасьве́чаны, вы́сьвечаны

consecration

[,kɑ:nsəˈkreɪʃən]

n.

1) асьвячэ́ньне, сьвячэ́ньне n.

2) высьве́чваньне n.

3) рукапалажэ́ньне n. (у духо́ўны сан), кансэкра́цыя f.

consecution

[,kɑ:nsɪˈkju:ʃən]

n.

1) пасьлядо́ўнасьць, чарго́васьць f.

2) лягі́чная пасьлядо́ўнасьць

3) пасьлядо́ўнасьць (часо́ў)

consecutive

[kənˈsekjətɪv]

adj.

пасьлядо́ўны, чарго́вы

consensus

[kənˈsensəs]

n.

агу́льная зго́днасьць у́мкі, пагля́даў), кансэ́нсус -у m.

consent

[kənˈsent]

1.

v.i.

згаджа́цца

2.

n.

зго́да f., дазво́л -у m.

common consent — агу́льная зго́да