Verbum

weep

v.i. wept, weeping

1) пла́каць; усхлі́пваць

2) сьлязі́цца, сьцяка́ць (кро́плямі)

v.t.

1) праліва́ць сьлёзы

She wept bitter tears — Яна́ пла́кала го́ркімі сьлязьмі́

2) апла́кваць

No poet wept for him — Ніхто́ з паэ́таў не апла́кваў яго́

•

- weep one’s life away

weep one’s life away

прапла́каць сваё жыцьцё

weeper

n.

1) пла́кса f.; плаксу́н -а́ m., плаксу́ха f.

2) пла́чка, галасі́льніца f. (па нябо́жчыку)

weepiness

n.

плаксі́васьць f.

weeping

adj.

1) які́ пла́ча

2) ні́цы

weeping willow — ні́цая вярба́

n.

плач -у m.

soft weeping — хлі́паньне n., хліп

weepy

adj.

хліпасьлі́вы, плаксі́вы