Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

rustle

[ˈrʌsəl]

1.

n.

шо́лах, шэ́лест -у m., шо́рах -у m.; ша́станьне n.; шапаце́ньне, шалясьце́ньне, шамаце́ньне n.

2.

v.i.

1) шо́ргаць; шалясьце́ць, шапаце́ць, шамаце́ць

2) informal кра́сьці скаці́ну

3) informal (up) камбінава́ць, зьбіра́ць

to rustle up some cash — скамбінава́ць капе́йку

rustler

[ˈrʌslər]

n.

1) informal зло́дзей скаці́ны

2) informal камбіна́тар -а, дзяло́к -ка́ m.

rustless

[ˈrʌstləs]

adj.

1) нержаве́лы

2) нержаве́ючы

rustproof

[ˈrʌstpru:f]

adj.

нержаве́ючы

rusty

[ˈrʌsti]

adj.

1) іржа́вы, заржаве́лы

a rusty knife — заржаве́лы нож

a rusty stain — пля́ма ад іржы́

2) іржа́вы ко́лер

3) бля́клы, вы́цьвілы

a rusty black — збля́клы, вы́цьвілы чо́рны ко́лер

4) Figur. запу́шчаны, занядба́ны

His French is a little rusty — Ён кры́ху прызабы́ў францу́скую мо́ву