Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 
abimp-

impartially

[ɪmˈpɑ:rʃəli]

adv.

бесстаро́нна, аб’екты́ўна

impassable

[ɪmˈpæsəbəl]

adj.

непрахо́дны

impasse

[ˈɪmpæs]

n.

1) тупі́к -а́ m.; безвыхо́днае стано́вішча

2) тупі́к -а́ m. (ву́ліцы, даро́гі)

impassibility

[ɪm,pæsəˈbɪləti]

n.

1) неадчува́льнасьць f.

2) няўра́зьлівасьць f.

impassible

[ɪmˈpæsəbəl]

adj.

1) неадчува́льны

2) няўра́зьлівы

3) абыя́кавы

impassioned

[ɪmˈpæʃənd]

adj.

па́лкі (пра прамо́ву), по́ўны запа́лу

impassive

[ɪmˈpæsɪv]

adj.

1) абыя́кавы, апаты́чны

2) неадчува́льны, непрыто́мны

The wounded soldier lay as impassive as if he were dead — Пара́нены жаўне́р ляжа́ў непрыто́мны, бы́ццам мёртвы

3) няўра́зьлівы

4) безува́жны

impatience

[ɪmˈpeɪʃəns]

n.

1) нецярплі́васьць f., нецярпе́ньне n.

2) няўсе́длівасьць, няўры́мсьлівасьць, неўтаймава́насьць f.

impatient

[ɪmˈpeɪʃənt]

adj.

1) нецярплі́вы

2) неспако́йны, імклі́вы (пра каня́), неўтаймава́ны

impeach

[ɪmˈpi:tʃ]

v.t.

1) ста́віць пад сумне́ў

2) абвінава́чваць

3) абвяшча́ць імпі́чмэнт, вінава́ціць у злачы́нстве на дзяржа́ўнай паса́дзе