Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

frustrate

[ˈfrʌstreɪt]

v.t.

1) раскіда́ць, зрыва́ць (пля́ны); рабі́ць дарэ́мнымі спадзява́ньні

2) расчаро́ўваць

frustrated

[ˈfrʌstreɪtəd]

adj.

расчарава́ны, зьнеахво́чаны

frustration

[frʌsˈtreɪʃən]

n.

расчарава́насьць, фрустра́цыя f., крах надзе́яў