frustrate
1) раскіда́ць, зрыва́ць (пля́ны); рабі́ць дарэ́мнымі спадзява́ньні
2) расчаро́ўваць
frustrate
1) раскіда́ць, зрыва́ць (пля́ны); рабі́ць дарэ́мнымі спадзява́ньні
2) расчаро́ўваць
frustrated
расчарава́ны, зьнеахво́чаны
frustration
расчарава́насьць, фрустра́цыя