frustrate

[ˈfrʌstreɪt]

v.t.

1) раскіда́ць, зрыва́ць (пля́ны); рабі́ць дарэ́мнымі спадзява́ньні

2) расчаро́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)