Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

impudent

[ˈɪmpjədənt]

adj.

бессаро́мны, нясьці́плы; наха́бны

impudent lie — бессаро́мная мана́

impugn

[ɪmˈpju:n]

v.t.

аспрэ́чваць; ста́віць пад сумне́ў

impugnable

[ɪmˈpju:nəbəl]

adj.

спрэ́чны, няпэ́ўны

impulse

[ˈɪmpʌls]

n.

1) штуршо́к -ка́ m.; пабуджа́льная прычы́на, сты́мул -у m.

2) пары́ў -ву, і́мпульс -у m.

to act on impulse — дзе́яць імпульсі́ўна

3) informal падгаво́рваньне, падбухто́рваньне n.

impulsive

[ɪmˈpʌlsɪv]

adj.

імпульсі́ўны, узбуджа́льны

impunity

[ɪmˈpju:nəti]

n.

бяска́рнасьць, беспакара́насьць f.

with impunity — бяска́рна, беспакара́на

impure

[ɪmˈpjʊr]

adj.

1) нячы́сты; бру́дны

2) неаднаро́дны

impurities

нечысто́ты pl., забру́дненьне n.

impurity

[ɪmˈpjʊrəti]

n., pl. -ties

нячы́стасьць f.

- impurities

imputation

[,ɪmpjəˈteɪʃən]

n.

1) ста́ўленьне ў віну́

2) за́кід -у m.; абвінава́чаньне ў чым-н.