commandeer
1) рэквізава́ць (прыва́тнае майно́)
2) прымусо́ва набіра́ць у во́йска
commandeer
1) рэквізава́ць (прыва́тнае майно́)
2) прымусо́ва набіра́ць у во́йска
commander
1) зага́дчык, нача́льнік -а, правады́р -а́
2) кама́ндуючы -ага
3) капіта́н -а
commander-in-chief
гало́ўнакама́ндуючы
commanding
1) кама́ндуючы (афіцэ́р)
2) кіру́ючы; ула́дны, мо́цны
3) аўтарытэ́тны; які́ імпану́е, ро́біць ура́жаньне
4) які́ даміну́е або́ ўзвыша́ецца (
commandment
1) запаве́т -у
2) зага́д -у
commando
спэцыя́льны аддзе́л (во́йска, мілі́цыі)
commemorate
1) ушано́ўваць, адзнача́ць па́мяць або́ ўго́дкі
2) захо́ўваць па́мяць, увекаве́чваць
commemoration
1) адзначэ́ньне, сьвяткава́ньне
2) слу́жба, урачы́стасьць (у па́мяць)
commemorative
мэмарыя́льны
commence
v.
1) пачына́цца
2) пачына́ць