commanding

[kəˈmændɪŋ]

adj.

1) кама́ндуючы (афіцэ́р)

2) кіру́ючы; ула́дны, мо́цны

commanding influences — мо́цныя ўплы́вы

3) аўтарытэ́тны; які́ імпану́е, ро́біць ура́жаньне

a commanding voice — аўтарытэ́тны го́лас

4) які́ даміну́е або́ ўзвыша́ецца (напр. узго́рак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)