trust
[trʌst]
1.
n.
1) даве́р -у m.
2) спадзява́ньне n.
He puts trust in the future — Ён спадзяе́цца на бу́дучыню
3) трэст -у m.
a steel trust — сталёвы трэст
4) апе́ка f.
The will was left in my trust — Тэстамэ́нт быў адда́дзены пад маю́ апе́ку
5) падапе́чны -ага m.
6) крэды́т -у m.
2.
v.t.
1) давяра́ць
He is a man to be trusted — Ён чалаве́к, яко́му мо́жна давяра́ць
2) спадзява́цца, ве́рыць
3) дава́ць, прадава́ць напаве́р
The butcher will trust us for the meat — Мясьні́к дасьць нам мя́са напаве́р
3.
v.i.
давяра́цца, спадзява́цца
Trust in God — Спадзява́йся на Бо́га
4.
adj.
1) даве́рны
2) падапе́чны
a trust fund — падапе́чны фонд
•
- breach of trust
- in trust
- on trust
- trust to
trust company
даве́рная або́ ба́нкавая кампа́нія
trust to
разьліча́ць, спадзява́цца на што
Don’t trust to luck — Не спадзява́йся на ўда́чу
trustee
[,trʌˈsti:]
n.
1) апяку́н апекуна́, папячы́цель -я m.; даве́раная асо́ба
2) член, чале́ц упра́вы
3) асо́ба, яка́я трыма́е маёмасьць даўжніка́
trusting
[ˈtrʌstɪŋ]
adj.
які́ давяра́е, даве́рлівы
trustworthy
[ˈtrʌst,wɜ:rðI]
adj.
надзе́йны, пэ́ўны; вераго́дны