Verbum

hormone

[ˈhɔrmoʊn]

n.

гармо́н -у n.

horn

[hɔrn]

1.

n.

1) рог -а m. (каро́вы)

2) ро́жкі pl. (у сьлімака́), ву́сікі pl. (у насяко́мых)

3) рагаво́е рэ́чыва

4) рог, пасу́дзіна для піцьця́

the horn of plenty — рог даста́тку

5) рог (музы́чны або́ сыгна́льны інструмэ́нт)

a hunting horn — паляўні́чы рог

an auto horn — кля́ксан аўтамабі́ля

2.

adj.

рагавы́, з ро́гу

3.

v.

бада́цца, баро́цца; бадну́ць (пра каро́ву)

•

- horn in

horn in

Sl.

уме́швацца; мяша́цца, ле́зьці не ў сваё

hornbeam

[ˈhɔrnbi:m]

n.

граб -а m. (дрэ́ва), граб -у m. (матэрыя́л)

horned

[hɔrnd]

adj.

з рага́мі, рага́ты

horned cattle — рага́тая жывёла

hornet

[ˈhɔrnɪt]

n.

шэ́ршань -ня m.

•

- stir up a hornet’s nest

hornless

[ˈhɔrnləs]

adj.

бязро́гі

horny

[ˈhɔrni]

adj.

1) рагавы́

2) мазо́лісты, мазо́льны, з мазаля́мі (ру́кі)

3) рага́ты, з рага́мі

Horn, Cape

[,keɪpˈhɔ:rn]

мыс Горн

horoscope

[ˈhɔrəskoʊp]

n.

гараско́п -а m.