Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

confirm

[kənˈfɜ:rm]

v.t.

1) пацьвярджа́ць, сьцьвярджа́ць

2) ратыфікава́ць (умо́ву)

3) падмацо́ўваць, падтры́мваць

4) Relig. канфірмава́ць

confirmation

[,kɑ:nfərˈmeɪʃən]

n.

1) пацьве́рджаньне n.

2) умацава́ньне, замацава́ньне n.

3) ратыфіка́цыя f. (умо́вы)

4) Relig. канфірма́цыя f.

confirmative

[kənˈfɜ:rmətɪv]

adj.

пацьвярджа́льны

confirmed

[kənˈfɜ:rmd]

adj.

1) пацьве́рджаны, даве́дзены, абгрунтава́ны

2) закаране́лы (маню́ка), заўзя́ты (п’я́ніца)

3) храні́чны

a confirmed invalid — храні́чны кале́ка

confiscate

[ˈkɑ:nfɪskeɪt]

v.t.

канфіскава́ць, рэквізава́ць

confiscation

[,kɑ:nfɪsˈkeɪʃən]

n.

канфіска́цыя, рэквізы́цыя f.

conflagrate

[ˈkɑ:nfləgreɪt]

1.

v.i.

загара́цца, выбуха́ць агнём, гарэ́ць

2.

v.t.

падпа́льваць, спа́льваць

conflagration

[,kɑ:nfləgˈreɪʃən]

n.

вялі́кі пажа́р, пажа́рышча n.

conflict

[ˈkɑ:nflɪkt]

1.

n.

1) змага́ньне n., канфлі́кт -у m.

2) разыхо́джаньне n., супярэ́чнасьць f., калі́зія f.

conflict of opinions — супярэ́чнасьць пагля́даў

2. [kənˈflɪkt]

v.i.

1) быць у супярэ́чнасьці, пярэ́чыць; разыхо́дзіцца (у ду́мках)

2) змага́цца

conflicting

[kənˈflɪktɪŋ]

adj.

нязго́дны, супярэ́члівы

conflicting evidence — супярэ́члівыя сьве́дчаньні