Verbum

rustproof

adj.

нержаве́ючы

rusty

adj.

1) іржа́вы, заржаве́лы

a rusty knife — заржаве́лы нож

a rusty stain — пля́ма ад іржы́

2) іржа́вы ко́лер

3) бля́клы, вы́цьвілы

a rusty black — збля́клы, вы́цьвілы чо́рны ко́лер

4) Figur. запу́шчаны, занядба́ны

His French is a little rusty — Ён кры́ху прызабы́ў францу́скую мо́ву

rut

n.

1) каляі́на, баразна́ f.

2) прывы́чны спо́саб дзе́яньня; руты́на f.

v.t.

парэ́заць каляі́намі, збаразьні́ць

n.

1) це́чка f. (у ла́няў, ко́заў, аве́чак)

2) час це́чкі

rutabaga

n.

гату́нак бру́чкі

ruthless

adj.

бязьлі́тасны; лю́ты, жо́рсткі

rutty

adj.

вы́ежджаны, зрэ́заны каляі́намі