Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 
abcdefghijklmnopqrstuvw 

incontinent

I [ɪnˈkɑ:ntənənt]

adj.

1) нястры́маны, нестрыма́ны

2) распу́шчаны, немара́льны, разбэ́шчаны

3) Med. які́ це́рпіць на нетрыма́ньне (мачы́)

II [ɪnˈkɑ:ntənənt]

adv.

адра́зу; за́раз жа, неадкла́дна

incontrovertible

[,ɪn,kɑ:ntrəˈvɜ:rtəbəl]

adj.

бясспрэ́чны, безумо́ўны, неаспрэ́чны

inconvenience

[,ɪnkənˈvi:niəns]

1.

n.

1) невыго́да, нязру́чнасьць f.

2) кло́пат -у m., турбо́та f.

2.

v.t.

спрычыня́ць каму́ невыго́ду; турбава́ць, перашкаджа́ць

inconvenient

[,ɪnkənˈvi:niənt]

adj.

невыго́дны, нязру́чны; турбо́тны, клапатлі́вы, цяжкі́

inconvincible

[,ɪnkənˈvɪnsəbəl]

adj.

1) неперакана́льны

2) яко́га немагчы́ма перакана́ць

incorporate

1. [ɪnˈkɔrpəreɪt]

v.

1) улуча́ць, далуча́ць (-ца), спалуча́ць (-ца)

2) утвара́ць карпара́цыю

3) прыма́ць у арганіза́цыю

4) злуча́ць

2. [ɪnˈkɔrpərət]

adj.

злу́чаны; спалу́чаны; зарэгістрава́ны (карпара́цыя, тава́рыства)

incorporated

[ɪnˈkɔrpəreɪtəd]

adj.

1) зарэгістрава́ны карапара́цыяй, задзіно́чаны (аб’е́днаны) у карпара́цыю

2) зьмяша́ны, спалу́чаны ў адну́ ма́су або́ рэ́чыва

incorporation

[ɪn,kɔrpəˈreɪʃən]

n.

1) аб’ядна́ньне, задзіно́чаньне, зьліцьцё n.

2) карпара́цыя f.

incorrect

[,ɪnkəˈrekt]

adj.

1) няпра́вільны

2) неадпаве́дны

incorrigible

[ɪnˈkɔrɪdʒəbəl]

1.

adj.

непапра́ўны

2.

n.

непапра́ўнае n.