шта́нга

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шта́нга шта́нгі
Р. шта́нгі шта́нг
шта́нгаў
Д. шта́нзе шта́нгам
В. шта́нгу шта́нгі
Т. шта́нгай
шта́нгаю		 шта́нгамі
М. шта́нзе шта́нгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шта́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, штанг і -аў, ж.

1. Вялікі металічны стрыжань як частка інструмента, механізма і пад.

Буравая ш.

2. Спартыўны снарад — металічны стрыжань, на канцах якога прымацоўваюцца цяжкія здымныя дыскі.

Займацца штангай.

3. Перакладзіна, брус футбольных і хакейных варот.

|| прым. шта́нгавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шта́нга в разн. знач. шта́нга, -гі ж.;

спорти́вная шта́нга спарты́ўная шта́нга;

подня́ть шта́нгу падня́ць шта́нгу;

мяч отскочи́л от шта́нги мяч адско́чыў ад шта́нгі;

бурова́я шта́нга бурава́я шта́нга.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́нга ж., в разн. знач. шта́нга;

бурава́я ш. — бурова́я шта́нга;

падня́ць ~гу — подня́ть шта́нгу;

мяч адско́чыў ад ~гі — мяч отскочи́л от шта́нги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́нга, ‑і, ДМ ‑нзе, ж.

1. Спец. Металічны стрыжань, які выкарыстоўваецца як састаўная частка многіх інструментаў, механізмаў, канструкцыі і пад. Буравая штанга. □ Галіна Адамаўна ўзялася рукой за штангу бормашыны, да болю сціснула яе. Шамякін. Эластычна ўзлятае ў .. неба баскетбольны мяч, рытмічна паскрыпваюць штангі турнікоў. Мікуліч.

2. Перакладзіна або брус футбольных, хакейных варот. Мяч адляцеў ад штангі варот.

3. Спартыўны снарад для заняткаў цяжкай атлетыкай, які складаецца з металічнага стрыжня, на канцах якога прымацоўваюцца здымныя дыскі. Там у .. [рэдактара] былі гіры і штанга, і ён прыступіў да гімнастычных практыкаванняў, а потым заняўся туалетам. Колас.

[Ням. Stange.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шта́нга ж

1. тэх Stánge f -, -n;

2. спарт (у цяжкай атлетыцы) Schéibenhantel f -, -n, Hántel f, Stánge zum Gewíchtheben; (у футбольных варотах) Tór¦pfosten m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шта́нга

(ням. Stange)

1) металічны прут як састаўная частка многіх інструментаў, механізмаў (напр. буравая ш.);

2) бакавая стойка (часам і верхняя перакладзіна) футбольных і хакейных варот;

3) спартыўны снарад у выглядзе металічнага прута з дыскамі на абодвух канцах для заняткаў цяжкай атлетыкай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

crossbar [ˈkrɒsbɑ:] n.

1. папяро́чка, перакла́дзіна

2. пла́нка; шта́нга (футбольных варот)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drąg

м.

1. шост, жэрдка, кол;

2. штанга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

goalpost [ˈgəʊlpəʊst] n. sport шта́нга (у футболе і хакеі)

♦

move the goalposts infml мяня́ць пра́вілы (каб пагоршыць чыё-н. становішча)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)