Чараві́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чараві́к
Р. Чараві́ка
Д. Чараві́ку
В. Чараві́к
Т. Чараві́кам
М. Чараві́ку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чараві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чараві́к чараві́кі
Р. чараві́ка чараві́каў
Д. чараві́ку чараві́кам
В. чараві́к чараві́кі
Т. чараві́кам чараві́камі
М. чараві́ку чараві́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чараві́к м) Schhe pl (sg Schuh m), Schnürstiefel pl (на шнурках);

чараві́к на гу́мках Zgstiefel pl;

чараві́к на спра́жках Schnllenschuhe pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

боти́нок чараві́к, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

clog1 [klɒg] n. чараві́к (на драўлянай падэшве); драўля́ны чараві́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

череви́к ед. чараві́к, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапаро́ць, -ару́, -о́раш, -о́ра; -ары́; -о́раты; зак., каго-што.

Разарваць, разрэзаць наскрозь чым-н. вострым.

П. чаравік. П. нагу (параніць).

|| незак. прапо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чараві́кі, -о́ў, адз. чараві́к, -а́, м.

Невысокі, да шчыкалаткі і крыху вышэй, скураны абутак на шнурках.

|| памянш. чараві́чкі, -аў, адз. -чак, -чка, м.

|| прым. чараві́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чараві́кі, ед. чараві́к м. боти́нки, башмаки́; (мужские — ещё) штибле́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sneaker [ˈsni:kə] n. AmE красо́ўка, спарты́ўны чараві́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)