чараві́кі, -о́ў, адз. чараві́к, -а́, м.

Невысокі, да шчыкалаткі і крыху вышэй, скураны абутак на шнурках.

|| памянш. чараві́чкі, -аў, адз. -чак, -чка, м.

|| прым. чараві́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)