удыхну́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
удыхну́
удыхнё́ м
2-я ас.
удыхне́ ш
удыхняце́
3-я ас.
удыхне́
удыхну́ ць
Прошлы час
м.
удыхну́ ў
удыхну́ лі
ж.
удыхну́ ла
н.
удыхну́ ла
Загадны лад
2-я ас.
удыхні́
удыхні́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час
удыхну́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
удыхну́ ць ¹, -ну́ , -не́ ш, -не́ ; -нём, -няце́ , -ну́ ць; -ні́ ; зак. , што.
Набраць у лёгкія паветра пры дыханні.
У. свежае паветра.
|| незак. удыха́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е; наз. удыха́ нне , -я, н. ; прым. удыха́ льны , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
удыхну́ ць ², -ну́ , -не́ ш, -не́ ; -нём, -няце́ , -ну́ ць; -ні́ ; зак. , што ў каго (што ) (высок. ).
Абудзіць у кім-н. што-н. (які-н. настрой, думкі і пад. ).
У. надзею.
У. жыццё ў каго-н. (абудзіць да дзейнасці).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
удыхну́ ць сов. , прям. , перен. вдохну́ ть;
ён пра́ гна ўдыхну́ ў паве́ тра — он жа́ дно вдохну́ л во́ здух;
у. у каго́ -не́ будзь бадзёрасць — вдохну́ ть в кого́ -л. бо́ дрость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удыхну́ ць , ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. , што .
1. Набраць у лёгкія паветра пры дыханні. Лена выйшла на веранду, з асалодай удыхнула свежае асенняе паветра. Няхай . [Сусед] узяў антонаўку, пакруціў яе ў руках, удыхнуў пяшчотны пах і зноў паклаў яблык на столік. Васілевіч .
2. перан. ; у каго-што . Напоўніць, усяліць, заставіць пранікнуцца чым‑н. Удыхнуць новыя сілы. Удыхнуць надзею. □ [Расія] ўдыхнула ў творчасць Міцкевіча новыя думкі і пачуцці. Лойка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удыха́ ць , удыхну́ ць
1. é inatmen vt ;
2. перан. (узбудзіць , абудзіць што -н. ) é inflößen vt , é inhauchen vt ;
удыха́ ць у каго -н. му́ жнасць é inflößen vt ;
удыха́ ць жыццё ў якую -н. спра́ ву é iner Sá che (D ) Lé ben é inhauchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вдохну́ ть сов. , прям. , перен. удыхну́ ць ;
вдохну́ ть в кого́ -л. бо́ дрость удыхну́ ць у каго́ -не́ будзь бадзёрасць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удыха́ ць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да удыхнуць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удыхну́ ты , ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад удыхнуць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удыха́ ць несов. , прям. , перен. вдыха́ ть; см. удыхну́ ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)