Verbum

удыха́ць, удыхну́ць

1. éinatmen vt;

2. перан (узбудзіць, абудзіць што-н) éinflößen vt, éinhauchen vt;

удыха́ць у каго-н му́жнасць éinflößen vt;

удыха́ць жыццё ў якую-н спра́ву éiner Sáche (D) Lében éinhauchen