Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разу́мны
1.у́мный; му́дрый;
р. чалаве́к — у́мный челове́к;
~ная пара́да — у́мный (му́дрый) сове́т;
2. рассуди́тельный, разу́мный, благоразу́мный;
3. осмы́сленный, созна́тельный;
р. ўчы́нак — осмы́сленный (созна́тельный) посту́пок;
◊ р. сэнс — здра́вый смысл;
лепш з ~ным згубі́ць, чым з ду́рнем знайсці́ — посл. лу́чше с у́мным потеря́ть, чем с глу́пым найти́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разу́мны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якому дадзен розум, надзелены розумам. Разумная істота.
2. Разважлівы, кемлівы, надзелены жыццёвай мудрасцю. Старшынёй калгаса выбралі чалавека разумнага, памяркоўнага.Даніленка.Жылі тры браты: два разумныя, а трэці — дурань.Якімовіч.// Які разумее чалавека (пра жывёл). Разумны сабака.// Які выяўляе розум, праніклівасць. Разумны твар. □ Разумныя карыя вочы хлопца кагосьці шукалі.Ваданосаў.
3. Які сведчыць аб розуме, разважлівасці. Разумнае слова. □ [Сцёпка:] — Каб выказаць разумную думку, не трэба многа прыгожых і выкрутасістых слоў.Колас.// Багаты думкамі, змястоўны. У партфелі .. [старшыня сельсавета] насіў разумныя кнігі і наведвальнікам-сялянам зачытваў цытаты з класікаў марксізма-ленінізма.Шамякін.
4. Які адпавядае абставінам, лагічны ў даных умовах, мэтазгодны. Разумны ўчынак. □ [Крушынскі:] — Адзін плач тут не паможа, бацюшка, трэба нешта больш разумнае рабіць.Бядуля.У выніку такой разумнай арганізацыі працы і высокай працоўнай актыўнасці калгаснікаў абмалот быў праведзен у самыя кароткія тэрміны, збожжа паступіла ў калгасныя засекі.Залескі.
•••
Разумная галавагл. галава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разу́мны klug, geschéit; vernünftig (разважлівы); verständig (кемлівы); (у значназ) der Klúge (sub) m -n, -n;
◊ ле́пей з разу́мным згубі́ць, чы́мся з ду́рнем знайсці́ ≅ líeber mit éinem Klúgen in der Hölle als mit éinem Dússel im Hímmel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)